Setembro

Xa chegou setembro, e con el a realidade que o verán se encargou de dulcificar.

Foi un verán extraño, no que non houbo incendios importantes nin calores que os xustificasen, no que faltou moita xente e a que houbo xogou a aforrar o que non podía gastar, no que os letreiros de “Se alquila” seguiron colocados ata o remate de agosto.

Moito se deixou para este mes que hoxe comeza. Porque o verán oficial obriga a que todo vaia máis lento, todo se xustifica co calendario e ninguén se extraña de que medio país estea pechado agardando polo comezo do curso escolar, pola dinamización das oficinas, pola volta á vida laboral do organismo social.

Pois xa estamos en setembro. Os gobernantes, nos seus postos; as empresas, funcionando; os ánimos, dispostos a retomar unha actualidade que se non nos gusta non hai máis remedio que afrontala.

Xa estamos en setembro. ¡A traballar!. A traballar os que poidan, e que se caen chuzos alomenos agardemos que non caian de punta.