É de Xustiza!

As persoas que habitualmente len os meus artigos nesta plataforma chamada “Galicia Digital”, saben que eu son unha muller moi ignorante.

Non entendo de leis nin doutras moitas cousas, pero a miña conciencia, “máis o menos formada”, permíteme discernir entre o que eu considero que está ben e o que está mal: o que é xusto e o que é inxusto.

A min paréceme que é de xustiza o feito de facerme respectar a min mesma en primeiro lugar. Respectar a miña integridade física e moral, respectar a miña personalidade, as miñas ideas, a miña filosofía da vida...

Do mesmo xeito me parece de xustiza respectar a integridade física das persoas, respectar a súas ideas e crenzas, respectar a súa particular maneira der ser…
Afortunadamente son e síntome unha persoa ben querida por unha boa presa de persoas que me comprenden, mes respectan e me aprecian de verdade.

Esas persoas pertencen a distintas clases sociais, distintas maneiras de pensar e distintas maneiras de ve-la vida.

Por certo teño amistades moi diferentes a min en moitos aspectos.

Nalgún caso, observando as diferenzas tan notables, téñolles dito:
“Non entendo nin nunca entenderei por que me tes tanto aprecio”
A resposta foi en máis dun caso: “Porque es boa persoa”

Ese título de “boa persoa” chégalle á alma a calquera.

Pois ben:
EU CONSIDERO QUE “É DE XUSTIZA” ACEPTAR AS DIFERENZAS ENTRE AS PERSOAS:

-Coido que “é de xustiza” que haxa diferenzas entre a xente nova e a que peitea canas desde fai moitos anos.
Á xente nova gústalle a modernidade e a aventura…
Á xente maior gústalle a moderación, a mesura…
¡E NON PASA NADA!

-Coido que “é de xustiza” que os netos pensen diferente que os avós.
Os meus avós non entendían moitas cousas das que eu facía, pero queríamonos con locura.

-Coido que “é de xustiza” que a unhas persoa lles guste o futbol e outras nada de nada.
Teño grandes amigos moi futboleiros e eu escasamente sei que o equipo da miña provincia está …
¡E NON PASA NADA!
¡SÓBRANOS DE QUE FALAR SEN FALAR DE FÚTBOL!

-Coido que “é de xustiza” que haxa quen defenda as corridas de touros e que haxa quen as rexeite.
A min “póñenseme os pelos de punta” cando vexo que un touro agarra ó tureiro polos cornos e outras persoas defenden eso.
VALE. ¿E A MIN QUE?
CON NON VELOS, TEÑO AMAÑADO.

-Coido que “é de xustiza” que a unhas persoas lles gusten as cores claras e outras as escuras.
Hai persoas que se ven moi favorecidas coas cores claras e a outras acomódanselle mellor a escuras.
TODAS VAN FAVORECIDAS E SÉNTENSE CÓMODAS.
E NON HAI NADA MÁIS QUE DICIR.

-“Coido que “é de xustiza” que haxa persoas que se sintan motivadas para ir á misa e outras que non lles diga nada.

Eu son desas persoas que se senten motivadas porque fun educada desa maneira, porque me sinto pecadora, querida e perdoada; que para min é unha gran riqueza; pero a outras persoas non lles di nada.
ESO SÍ: NIN TODAS AS QUE IMOS Á MISA SOMOS BOAS PERSOAS NIN AS QUE NON VAN SON TODAS MALAS.
HAI DE TODO NA VIÑA DO SEÑOR.

-Coido que é de xustiza que unhas persoas digan que son “de dereitas” e outras “de esquerdas”.

O de dereitas e de esquerdas eu non o entendo moito.
Todos deberíamos ser honrados e honestos; o demais…
A MIN: “NIN FU NIN FA”. PENSO QUE HAI BO E MALO EN TODAS PARTES.

“CADA UN É CADA UN E TEN AS SÚAS CADAUNADAS”, dícia un antigo profesor que tiven nos meus tempos mozos.

Hai que lle dá moita importancia a eso que chamamos: “IDEOLOXÍA”
Para min o mellor é ser boa persoa.

“SER BOA PERSOA”
Ese será o título do seguinte artigo.
Moitas grazas a vostede por ser como é.

E moitas grazas por dispoñer duns minutos de seu preciado tempo para ler o que acabo de escribir,
Graciñas.
¡Saúde e sorte!