Damnificados en Galicia

Neste veloz mundo de progreso que nos leva, no que todos podemos ser triunfadores, sempre alguén se queda atrás.

Na corrente irresistible dos avances, a mesma forza da corrente vai arredando ós que quedan por fóra, ós que non poden incorporarse ó lugar donde o líquido social flúe con maior velocidade. Son os damnificados.

Cando se produce unha alteración económica –nin siquiera fai falla un crack- sempre hai quen calculou mal, quen se arriscou demasiado, quen non da andado ó paso alegre do progreso. É un damnificado.

Cando sobrou xente no campo, a emigración foi deixando ermas as terras, e pouco a pouco a xente maior foi morrendo ou desarraigándose. Damnificados.

Son os que quizais aparecen nas estatísticas, diluídos nos promedios, os que malviven día a día, os que morren pouco a pouco, os invisibles porque ninguén conta con eles.

E sen embargo estes damnificados son os verdadeiros termómetros humanos da nosa sociedade.

Cando non teñamos damnificados, e os que teñamos perciban polo feito de selo un subsidio para malvivir dignamente, entón sí que poderemos dicir que Galicia está no camiño do Progreso.