Recuncho Hebdomadario:
Deixar o fútbol a un lado
Puiden escribir este Recuncho o sábado pola tarde, pero esperei á noite polo do final da Liga de Campións entre a Juventus e o Real Madrid. Confeso que me saíu a pascua en venres. Así é que non queda outra que cambiar de terzo, deixar o fútbol a un lado e dicir, por exemplo, que seguen os atentados terroristas con enormes moreas de mortos, moitas máis co acaecido en Manchester hai xa dúas ou tres senmanas, pero como aqueles acontecen fóra do "mundo civilizado" é polo que pasan con pés de manteiga pola nosa sociedade. A nosa, digo. Hai sociedades e sociedades. Coma mundos e mundos, aínda que só haxa un.
Deixo o fútbol a un lado para dicir, por exemplo, que seguen os asasinatos pola violencia de xénero e que cada vez son máis dolorosos, máis sórdidos porque son os nenos os que empezan a pagar os erros dunha convivencia imposible entre os seus seres máis queridos. E son estes precisamente os que optan pola vinganza no que máis doe. Temos a alma chea dun veleno chamado inquina, xenreira.
Deixo o fútbol a un lado para dicir, por exemplo, que non me queda outra que deixar tamén a outro lado a política que bule hoxe polo meu Baños de Molgas. Doe ver que saímos nos medios por unha mingurria de nada, por unha mexericada. Co bonito que é falar! E son dos que digo que, falando enténdese a xente.
Deixo o fútbol a un lado para dicir, por exemplo, que cada vez odio máis os días dedicados a (a nai, o pai, os namorados, etc), ou esas celebracións tan pomposas de aniversarios, bautizos, comuñóns e, ultimamente, graduacións nas que empezamos a actuar coma se se nos acabase o mundo e influenciados por eses grandes comercios que o único que queren é que te desboques en ostentosidade. Deixei o fútbol a un lado e deixo xa o Recuncho acabado.
