Espallar o bo

Esta semana reparei nun vídeo do facebook de "adolescentes con personalidad" onde unha nai é chamada pola directora do centro para falar do comportamento do seu fillo David de 6 ou 7 anos. A nai acude a cita con seriedade e medo pensando o que faría o pequeno. O caso é que a titoría é para falar de Rodrigo, un neno ao que David quere moito e ao que día a día apoia nas súas dificultades de inclusión e en determinadas tarefas da vida diaria.

Recoñecendo que o feito de que isto sexa noticia quizais é unha mala noticia, tamén sinto a necesidade de facerme eco (na medida das miñas posibilidades) das boas accións porque coido que o bo sempre é semente de porvir. David e Rodrigo vólvense un auténtico exemplo de humanidade que hai que destacar e potenciar.

Aproveitando o seu exemplo debemos reflexionar sobre a loita pola inclusión. Unha loita que ten a obriga inescusable da denuncia pero tamén ten a obriga de visibilizar e potenciar aquelas iniciativas ou persoas que forxan benestar.

Erguer estes exemplos como estandarte multiplica a nosa forza coa enerxía telúrica desas persoas que, con pequenos actos, mudan vidas e tecen silenciosamente outro mundo posible que leva as cores ledas dunha utopía que vén de camiño.