O outro día, conversando co polifacético vilarego Xosé Antón Cascudo, este poeta, cineasta e librepensador chairego incidía na idea do grande pacto politico e social ao que se debera chegar no nóso país: o acordo polo rural.
Máis aló da evidente necesidade de invertir a tendencia da despoboación e o avelloamento do nóso rural, ese grande acordo faise necesario porque sen rural, básicamente o país desaparece.
Para manter a lingua e a identidade, para manter as tradicións, e para preservar a paisaxe, a cultura e o patrimonio... pero para todo iso hai que xerar economía, emprego, fixar poboación moza e incrementala pero as politicas realizadas até o de agora teñen fracasado.
O nóso campo non pode ser un territorio de expolio e de intereses de parte, precisa de politicas consensuadas a longo prazo e pensadas desde a nosa propia realidade, no forestal,no agrícola, no gandeiro,nos servizos e na aposta polo I+D.
As forzas políticas, os sindicatos, as asociacións, cooperativas... a sociedade galega debe tomar conciencia de que sen o rural non hai futuro e tomar medidas mais aló de liortas e consensuar un modelo. O noso rural pre isa dun grande debate sobre o modelo e non pequenas liortas sobre fracasos.
Con cada explotación que pecha, con cada mozo que abandona a aldea, con cada vello que morre, o rural enferma, o país esmorece.
Castelao ou Manuel María incidían na importancia da língua para o noso existir como pobo, para a nosa identidade colectiva, esa lingua que mantiverone manteñen fundamentalmente no noso rural, a verdadeira esencia do que somos e de onde viñemos, tradicións, costumes, patrimonio material e inmaterial...
Pero non só eso. O rural ten futurono económico, na xeración de riqueza e emprego, para ser referencia de calidade e poder traballar e vivir nas mellores condicións, e para eso hai que darlle a volta a todo canto se ten demostrado un fracaso. Ahí están as estadisticas da evolución negativa...
Non se trata de aplicar medidas cortopracistas, senón de todo o contrario,de ter unha visión de futuro e aplicar un deseño e un modelo estable e asumido polo conxunto da sociedade galega, porque si hai futuro, ese futuro debera comenzar agora...
