Pola corredoira da infancia

Quen pode encher un globo con asubíos de ouro? E un bidón con bágoas de orballo? Corre o rapaz polo carreiro estreito da vida que lle sopra detrás da orella. Corre a nena ao seu lado berrando con saloucos de rabia, de carraxe porque o cativo non a espera. Quen espera na corredoira a que pasen os nenos? Quen asubía na película dos seus soños? Quere chover a mares dos ollos da rapaza, pero a melodía dos asubíos abana, arrola o ir e vir dunha realidade por entre as carballeiras da inocencia. Son dous irmáns que aniñan nun entorno familiar tan pobre que os asubíos son de ouro e as bágoas son de orballo. Corren os dous nenos pola corredoira da infancia, polo carreiro da vida.