Berros no monte

Rincha o cabalo e unha doniña foxe cara unhas matogueiras que hai nun recanto do lameiro de Alfonso Rojo Rojo. Cara ao norte é unha vaca de Isidro Salero Campán a que brúa de forma tan ostentosa que sabes de antemán que está botando de menos ao seu fillo que deixou na corte da aldea. Tras un instante de silencio é o propio Isidro Salero o que lle lanza un berro ao cabalo para que saia do lameiro no que se meteu para pacer; ese é o lameiro de Antón Sanjuán Pérez, un veciño de armas tomar, e Isidro non quere ningunha maraña por culpa de catro bocados do seu cabalo. Cando o cabalo volveu para o seu propio lameiro, Isidro Salero fochicou por entre as matogueiras para espantar á doniña. Era un animal bonito, pero tíñalle respecto, polo mal carácter da donicela.