Letras sempre

Nestes días Xermolos segue a compartir con toda Galiza a súa experiencia afortunada de poder festexar con todas as comarcas a fortuna de descubrir e coñecer mellor ao cantor das Terras de Parga. Mesmo este sábado o pregoeiro do Festival de Moeche celebrou a relación de Díaz Castro co Festival de Pardiñas. Foi unha experiencia rexa porque sentimos como as nosas e os nosos escritores axudan a valorar a paisaxe, o patrimonio, a fala, o que é noso...

Reducir os nosos monumentos literarios á Festa das Nosas Letras é empobrecer a nosa cultura oral e escrita. No verán non cesan as visitas á Casa das Palabras para acariciar o patrimonio de Díaz Castro, e tamén á exposición de fotos dos espazos máxicos do poeta, a través das mozas e mozos do Ies de Guitiriz, coordinad@s por Vari Caramés, que está aberta neste mes na Casa das Artes de Pardiñas, como unha das actividades dedicadas ó que foi un dos pregoeiros do Festival de Pardiñas. Pero esta estela non esmorece. e o colexio de Sobrado vai escomenzar o curso cunha actividade dedicada a Díaz Castro, e a Asociación Roxín-Roxal de Paderne andará o derradeiro domingo de setembro os camiños de Dìaz Castro, e catro días despois proxectarase en Vilagarcía de Arousa o filme “O instante eterno” de Xosé Antón Cascudo e unha conferencia do coordinador de Xermolos.

A Luz de Díaz Castro alumea cada vez máis, ata tal punto que Xermolos séntese na obriga de achegar a súa experiencia do Ano das Letras a todas as comarcas, porque non podemos estar agardando que a Academia Galega sinale este ou aquela autora, témolos ó pé da casa, igoal que valoramos os nosos castros, mámoas, árbores senlleiras, igrexas, etc.

O sábado 6, imos principiar, comarca a comarca, a andadura de “Letras sempre”, de Díaz Castro a Manuel María, atravesando todas as rexións do país. O berro de saída vai ser no Festival de Poesía en Salvaterra de Miño, cun recital de A Quenlla sobre os versos destes dous autores, e o remate sen afastarnos do Pai máis fecundo de Galiza, vai ser un ano despois, o 12 de setembro, cadrando coa Romaxe de Crentes Galegos nas Penas de Rodas de Outeiro de Rei, e así dende Irimia á Garda mareira, imos renovarrnos co limo da agra literaria que se multiplica en centos de parcelas cada volta máis vizosas.