Partidos xudiciais

Dos meus tempos de estudiante en Vilalba conservo a lembranza de ter estudiado de memoria os partidos xudiciais de toda España, que en Lugo eran: Becerreá, Chantada, Fonsagrada, Lugo, Mondoñedo, Monforte, Quiroga, Ribadeo, Sarria, Vilalba e Viveiro. Na actualidade xa desapareceron como tales Quiroga e
Ribadeo, e agora témese a desaparición de todos os demais, menos naturalmente a capital.

O Ministro Gallardón, na nova Ley Orgánica do Poder Xudicial que se está tramitado, pretende que desaparezan os partidos xudiciais por estimar que con que existan os correspondentes tribunais na capital de cada provincia sobran as outras instancias distribuídas xeograficamente.

Esto é pura e dura doctrina centralista que coida que non hai máis cidade que Madrid e o resto son provincias. E visto desde cada provincia, só existe a capital, sendo o resto territorio dependente e cando alguén queira tratar algo – neste caso de tema xudicial- acuda á capital que para iso agora, relativamente non hai distancias, e calquera pode desplazarse para participar en calquera trámite relacionado coa Xustiza.

Desde as capitais da provincia irradia a idea de que só no asfalto hai civilización, modernidade, progreso, e iso é unha das razóns polas que o noso campo se foi despoboando en beneficio das zonas urbanas dos concellos, e desde estes á capital. E as mesmas institucións colaboraron a esa crenza e a ese despoboamento ao non fomentar a escala rural e municipal a creación de servizos e atencións similares ás das cidades para evitar unha sangría que polo momento non parece ter remedio, nin siquiera contención.

Esta acción do Ministro Gallardón, eliminando as instancias de partido xudicial en beneficio da capital parece un ataque máis á descentralización, neste caso no eido xudicial, que en nada beneficia aos nosos pobos e ven complicar o panorama da Xustiza provincial.

Hai veces que os gobernos, ás veces, gobernan contra alguén máis ca ao favor da comunidade. Pero neste caso dos partidos xudiciais, mesmo parece que o noso goberno nacional –de gobernar contra alguén- goberna contra si mesmo.